En çok uyuyunca seviyorsun onu…
Sessizliğini sakinliğini,yaramazlık yapamayışını,sana karşı gelemeyişini, ağlayıp sızlanamayışını seviyorsun…
Gün içinde çok kez bağırıyor, kızıyor,görmezden geliyorsun onu. Sözlerine aldırmıyor, şakalarına gülmüyor,çok kereler gülümsemelerine karşılık vermiyorsun…
Asık bir suratla karnını doyuruyor,hızlı hareketlerle çekiştirerek üstünü çıkarıp giydiriyorsun.
Asla hata kabul etmiyorsun. Sıkça eleştiriyor, mütemadiyen konuşuyor, güya öğüt veriyorsun.
Ard arda sıraladığın yığınla sözü hemen anlasın, unutmasın istiyorsun.
Belki elinle değil ama, dilinle bakışlarınla,sözlerinle dövüyor, eziyet ediyorsun…
Gün boyu çekişmeler, mücadeleler.Yapma,etme,bırak,dokunma, dağıtma’lar…
Hiçbir yer bozulmasın, kirlenmesin, çekmeceler hep düzenli kalsın, yerler daima temiz olsun istiyorsun.
Tezgahın üzerinde bir boya kalemine, mutfak masasının üzerinde bir çift küçük ve kirli çoraba tahammülün yok senin. Duvara çizilmiş masum bir resim,pencerede,sehpada el izlerine, saklanmış çikolatayı ararken kırdığı tabağa tahammülün yok…
Bir gün temiz,düzenli ama yalnız bir eve sahip olacağını unutuyor, onun büyürken ellerinden nasıl kayıp gittiğini farketmiyorsun…
Yatma vaktine kadar harp ediyorsun onunla. En son başından gitsin, uğraştırmadan uyusun istiyorsun.
Uyuyor ya en nihayet… İşte o zaman bir sızı düşüyor,bütün bir günün pişmanlığı oturuyor içine. “Yapmasaydım,etmeseydim,kızıp bağırmasaydım,eyvah! ne çok kırdım kalbini”… Gidip başını okşuyor, yanağına bir öpücük konduruyorsun…
Nasılda masum şimdi,nasılda tatlı…”Yarın” diyorsun,”yarın başka olacak.daha çok ilgileneceğim, daha çok oynayacağım onunla.” “Gözlerinin içine bakarak,gülümseyerek konuşacağım” tıpkı psikoloji kitaplarında anlatıldığı gibi davranacağım…
Sabah oluyor nihayet.Her zamanki gibi erken kalkıyor.Geceden kalan vicdan azabı sabaha sirayet ediyor.Tüm planladıklarını uygulama yolunda hareket ediyorsun.Ama bu en çok iki saat sürüyor.Yine unutuyor aynılaşıyorsun…
Farkettin mi sen onu en çok uyuyunca seviyorsun…
CAHİDE SULTAN
Cahide Sultan بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ 
cok guzel bir yazi olmus Allah razi olsun.. henuz anne olmamama ragmen insanin icinde o sondaki burukluk duygusu olusuyor.. cocuk buyutmek bir sanat.. Dunya ya Rabbimin razisi istikametinde bir bakis acisi hazirliyorsun cocukla.. sen neysen eger cocugunda o oluyor sonunda.. cocuk egitimi konusunda “Cocuk deyip gecmeyin” diye bir yayin var. internetten cok cabuk ulasabilirsiniz.. herkese siddetle tavsiye ederim. ne kadarda dogru bilinen yanlis var diyorsun.. lutfen cocuklarimizi goz ardi etmeyelim. onlar bize hem emanet hemde birer lutuftur. Rabbim hayirli evlatlar edinmeyi ve yetistirmeyi nasip etsin Insallah.. Selamatle..
BeğenBeğen
Ben zaten sulu gözüm ben de bazen bunu yapıyorum ama tırnaklarına esen yel değse canım yanar ALLAHIM kımsenın yavrusunu kımseden ayırmasın
BeğenBeğen
evlat yetiştirmek emek ister sevgi ister özen ister fedakarlık ister isterde ister…..
uyurken sevmek yetmez çocuk uyanıkken seveceksinki sevildiğini farketsin sevmenin ne demek olduğunu anlasın oda sevgisini gösterebilsin güveneceksin ki güvenebilsin sözünü tutacaksın ki söz verilince tutulması gerektiğini farketsin…….
evet çocuk büyük sorumluluk ama asla bir yük değil bunu anlamış olsak her birimiz o zaman sorun kalmayacak değilmi bacım?
ne güzel yazmışsın yine yüreğinden gelerek Allah razı olsun
BeğenBeğen
Cahidecim güzel notlar. güzel değerlendirme. Teşekkürler.
BeğenBeğen
çok doğru bir yazı Cahidecim biraz daha sabırlı olabilsek(m) sevgiler arkadaşım
BeğenBeğen
Oysa gerçekten kayıp gidiyorlar avuçlarımızdan. zaman hızla akıp gidiyor. Bir daha bu yaşlarda olmayacak, bu şekidle davrnmayacak. evi dağıtmayacak, duvarları boyamayacak örneğin. acaba o zaman daha mı mutlu olacağız?
bir abla demişti ki, o dağıttığında senin dergileri toparlaman, aslında çocuğa bir hakarettir. Kendine öyl bir oyun alanı yapıyor, ama sen bozuyorsun. bırak, evine gelip dağınık desinler, hiçbiri çocuğunun mutluluğundan önemli değil…
sağolsun, haklıydı, haklısın…
BeğenBeğen
:’/
BeğenBeğen
bende 3,5 yaşında bir erkek çoçuğu annesiyim. Çevremdeki herkes çok sabırlı ve çok veren bir anne olduğumu söyler ve bu kadarı fazla der. İnsan oğlu kendi doğrularının dışına çıkan bir kişiyi görünce hemen yargılar eleştirir. Yaptıklarım az bile , keske hep yanında olsam da daha fazla yapsam, akşam eve gittiğimde ellerim üşümüş deyip iki minik ellerininin arasına alıp ısıtmaya çalışan bir varlık. O bana rahbimin özel bir hediyesi , lütfen çoçukllarımızı görecekleri şekilde SEVGİ ile büyütelim, malesef kimse çoçuk olarak kalmıyor sonra pişman olmayalım, onlar için herşeye değer. ALLAH hepimizin yavrusunu korusun , kollasın (amin)
BeğenBeğen
Keşke ‘bu yazılanlar benim için de fazlasıyla geçerli’ demeyeceğim şekilde davranıyor olsaydım.Ama malesef aynen öyle işte.Biraz daha sabırlı olabilsem,çok daha huzurlu,rahat ve mutlu olacağım ama…
BeğenBeğen
Aslında çok ilgili olmaya çalışsamda kızıma yetmiyor. Ben onu sadece uyurken değil herhaliyle seviyorum desemde uyurken vicdanımla başbaşa kalıp keşke dediğim anlar olmuyor değil.Rabbim yavrularımızın acılarını göstermesin inş.
BeğenBeğen
Sabır annenin olmasi gereken en büyük erdemi. Maalesef ben de bazi zamanlar bu erdemi gösteremeyerek, çocuğuma en büyük kötülüğü yapıyorum.Bazen bakiyorum da kizim da ayni sekilde tahammulsuz davranabiliyorum.Ayna gibiler, ne görüyorlarsa onu uyguluyorlar.Yazin icin allah razi olsun.Durup bir daha düsünmemi sağladi.
BeğenBeğen
ELLERİNE SAĞLIK HEMEN FACEBOOK SAYFAMA KOYDUM.
NE KADAR DOĞRU YAZMISSIN:(
BeğenBeğen
tam onikiden vurmuşsun canım..
vicdan sızlatan bir yazı…
evin temiz olmuş işin planladığın gibi gitmiş
neye yarar yavrunun annem diye sana sarılışı olmadıktan sonra..
dedim ya..tam onikiden vuran bir yazı…..
selam ve dua ile canım…
BeğenBeğen
Vallaha kardeşim böyle bir anne varsa açıkcası onu kınıyorum bukadarda olmaz kiii. bana göre yazı çok abartılı ve ruhi bunalımda olan bir kişiyi anlatıyor. Her insanın çocuktan yana daraldığı anlar olur ama bukadar değil. Neden cennet anaların ayağı altında hiç düşündünüzmü?( çok çilesi var). Ya peki neden Allahın merhametinden bahsedilirken bir ananın evladına olan merhameti örnek veriliyor. Demekki normal şartlarda olan bir anne anlattığınız gibi olamaz.
BeğenBeğen
İçimde aslında buruk bi sevinç oluştu çünkü malesef ki benim gibiler çokmuş yalnız değilim …
Demek aynı şeyleri yaşıyormuşuz 🙂
Tam anlamıyla beni de anlatmış yalnız ben biraz daha esnek olmaya çalışıyorum mesela üstünü kirlettiği zaman deliye dönmüyorum eskiler gibi elde yıkamıyoruz çamaşırları ve o kıyafetler daha eskimeden küçülüyor. Bi daha giyemeyecek zaten … kendi odasını akşama kadar toplamasını söylemem orası onun özgürlük alanı olsun bu kış günlerinde zaten evde sıkılyor çocukcağız gibi şeyler …
Bazen bunaldığım zaman ” ELALEM BENİM ÇOCUĞUMDAN DAHA DEĞERLİ DEĞİL” diyorum, rahatlıyorum :)))
Bütün anneler kolay gelsin , işimiz zor 🙂
BeğenBeğen
aynı beni anlatmış gibisiniz ama bende üstünü kirlettiğinde yere su döktüğünde kızmıyorum baştan çok teppki gösterirdim ama baktım pısırık korkak bi çocuk oluyor her hatasında gözlerime bakıyor bende bağırmamayı öğrendim onunla daha sabırlı oldum…kızımı çok seviyorum Allaha şükürler olsun verdiği herşey için….
BeğenBeğen
4 ayını yeni bitirmiş bir kızım var..az da olsa bazen bu duyguları ben de yaşıyorum.. büyüyp de aramızdaki fikir ayrılıkları iyiden iyiye tahammül edilmez hale geldiğinde anneme hep kızardım,beni bi türlü “ben” olarak sevemediği için..beni her halimle sevemediği,düşüncelerime,inancıma saygı gösteremediği için..beni “uyanıkken” de sevemediği için yani..
dilerim ben öyle olmam..dilerim “kızlar da büyüdükçe annelerine çekerler” hastalığına yakalanmam:) uykudayken değil her haliyle severim kızımı..dilerim dilerim..hatta dilemekle kalmayıp yalvarırım Allaha..rabbim bizi her halimizle birbirimize bağışla ve senin sevginde bizi birleştir,diye..
sevgileirmle Cahide Sultan:)
BeğenBeğen
Tüm anne ve babalara Pedagog Adem güneşin yayınlarını, programlarını ve kitaplarını şiddetle tavsiye ederim…
internetten sayfasına şöle bir baksanız bile o çevremizdeki diğer pedagoglardan ne kadar farklı olduğunu göreceksinizdir.
Aynı zamanda müspet bir insan olması çok önemli benim için…
lütfen bi bakın derim…
BeğenBeğen
Merhaba, bir kaç kere baktığım sitenizi gerçekten çok beğendim,az önce de abone oldum.Tüm tarifleriniz birbirinden güzel,paylaştığınız Hadis-i Şerifler ve dini bilgiler için ayrıca teşekkür ederim.
İzninizle,çocuklara yönelttiğimiz her davranışın onlarda silinmez izler bıraktığını ve sanıldığı gibi unutmadıklarını okuyanlara hatırlatmak isterim.
umarım yazınız bir çok annenin farkındalığını arttırır,okuyanlar okumayanlara anlatır
BeğenBeğen
neden böyle anne olur mu şeklinde bir ifade kullanıldı anlamadım.burada anlatılan kötü anne değil ki.bazen hayatın baskılarına dayanamayan,fazlasıyla bunalan ve yanlış olduğunu bile bile evladını üzüp,anında ğişman olan,hepimiz gibi bir anne.hangimiz bu durumu yaşamadık?hangimiz çocuklarımızın ”hayatını cennet misali yaşamasına ortam sağlayan anne”olarak 24 saat hizmet veriyoruz,daha doğrusu verebiliriz?herkesin bir sabır sınırı,yeter artık dediği bir yer,el-aman çektiği bir nokta vardır.çocuk su döktü,üstünü kirletti diye kızmak değil bahsettiğim,ama kabul edelim biz de ne melek,ne de sabır taşıyız.tüm anneler yavrusunu sever,bu inkar edilemez,ama yavrusuna bir kere olsun sesini yükseltmeyen ve sonra da bunun pişmanlığıyla için için kendini mahvetmeyen müstesna bir anne varsa,hepimizden fazla takdire layık demektir.keşke hepimiz öyle olabilse…
BeğenBeğen
Haklısın canım hepimiz az çok yaşamışızdır bu pişmanlıkları. Hiç birimiz mükemmel değiliz ne yazık ki. Aşağıdaki yazım seni haklı çıkaracak nitelikte. Okumanı tavsiye ederim…
http://cahidejibek.wordpress.com/2011/01/09/sahte-kahramanlar-uyutulan-cocuklar/
BeğenBeğen
Yazıyı okuyunca evimin içinde bir video var yaptıklarımı çekmiş sadece videoyu geri sarmış kendimi izliyormuş gibi hissettim.Oysaki hayat geri sarmıyor.Yazın çok hoşuma gitti izin verirseniz kendi facebook arkadaşlarımada okutmak isterim
BeğenBeğen
Rahatlıkla yayınlıyabilirsin Saynur. Hiç birimiz mükemmel değiliz. Daha iyi oluruz inşaallah…
BeğenBeğen
evlatlarımız bize sunulan en güzel armağanlar.anne olarak kusursuz değiliz ancak allah verdiği bu hediye ile bizi imtihan etmesin. onların her yaşının tadını çıkaralım istiyorum.çalışan annelerde şartlarını ayarlayıp daha fazla vakit geçirebilir.dediğiniz gibi kırılan bardak sesini özlemeden sevgimizi beden dili ile daima gösterelim.teşekkürler bize koşulsuz sevgiyi hatırlattığınız için.selamlar.
BeğenBeğen
YA ben mi ağlamaklıyım anlamadım 🙂 İki yazınızı okudum ikisindede gözlerim sulandı
Sağolasınız
BeğenBeğen
Selam, Cahide Hanim,
Tamda beni anlatmissiniz yazinizda.Cocukken annemin bizi yetistirilis tarzinda hep hatalar bulan ben buyuyunce, anne olunca asla bu sekidle davranmam dedigim bir cok seyi ogluma yapiyor buldum kendimi.Bazi yorumcularin dedigi gibi su siralar ADEM GUNES’ in yazilarini arsivlerden bulup dinliyorum, kendimi duzeltmeye karar verdim. Herkesede tavsiye ediyorum.Hep dillendirdigim biseydi bu bahsettiginiz konus, oglum icin.” Onu en cok uyurken birde gulerken seviyorum” diye. Allah bize emanet olarak verdigi melekleri tam anlamiyla yetistirme, saglikli bir beyinle, yaradilisinin sirrina ererek yetistrmeyi nasip etsin ins. tum inanan kardeslerimizin evlatlarini. Bizleride yaptigimiz butun yanlislardan gec olmadan donme azmi ve bilinci versin ins.
vesselam
BeğenBeğen
ne kadar guzel yazmışsın şuan aglayarak okudum aynı dedıgın gıbı yaşam mücadelesı başka başka sorunlar dertler okadar sarmışki etrafımızı bebegimize bıle sevgı ve tahammül gösterecek sabrımız kalmamış oluyor en cok sevdıgı halı aynı sesınde dedıgı gıbı uyurkenkı halı evı dagıtmasına kırıp dokmesıne alısıp hosgöru gostersekte bır noktada hayata karşı tukenmısliğimiz annelıkten cıkarıp bızı bekçi halıne getırıyor bu yazın okadar içime dokunduki anlatamam:((( suan baska dertler yuzunden canım okadar sıkkınki tabı bunun acısı oğluma yansıyor kendımden utandım okurken bu yazını hiç ama hiç unutmayacam bılg kayıt ettım her kızdıgımda bunu gelıp okuyup kendımı yenıden anne oldugumu hatırlayacam saol canım
BeğenBeğen
çok haklısınız dünya telaşına dalıp ne kadar şeyden yoksun kalıyoruz
BeğenBeğen
bilgisayarla vakit geçirmeyi pek sevmesem de arada bir güzel sitene girip tariflerinden faydalanıyorum.Allah razı olsun .Güzel konularda yazıyorsun,paylaşıyorsun kardeşim .Benim de 3 kızım var.Çok zorlandığım,bunaldığım zamanlar oluyor.Ama onların bana Allahımın 3 güzel hediyesi ve emaneti olduğunu düşününce olumsuz hiçbir davranışta bulunamıyorum..bütün mümin kardeşlerimin de GÜZEL BAKAN GÜZEL GÖRÜR,GÜZEL GÖREN GÜZEL DÜŞÜNÜR,GÜZEL DÜŞÜNEN HAYATINDAN LEZZET ALIR..Hadis i şerifini kendilerine hayat düsturu edinmelerini tavsiye ve dua ederim…
BeğenBeğen
Keşke hepimiz içimizdeki şeytanı müslümanlaştırabilsek….
BeğenBeğen
cahide abla hüzünlendim simdi iki yasındaki böyle cok yaramaz ve gercekten birgün evlenenip gidecek ve yalnız kalacagız.
BeğenBeğen
hayırlı akşamlar cahide hanımcım yayınladığınız yazyı çok beğendim insan kendini buluyor bazı yerlerinde allah bağışlarsa 18 yaşında kızm 9 yaşında oğlum var kızımı büyütürken daha cahildim bazen benimde yatarken içimi burkan şeyler oldu oğlumu büyütürken çok daha dikkatli ve esnektim yaptığı bütün yaramazlıklara karşı. Hatta çok hoşuma gidiyordu ayrıca oğlum şimdi dokuz buçuk yaşında ve dokuz yaşın verdiği bütün yaramazlıkları üzerinde barındırıyor.bana oğlum bebekken otobüste yolculuk yapıyordum bir hanım bana çok sev dedi okula başladıktan sonra üniversite hayatı falan ellerinden kayıp gidiyor gerçektende öyle kızım büyüdü gitti onunla oynadığım evcilik oyunları şimdi bir hayal gibi lütfen çok sevelim
BeğenBeğen
Demek ki bu durumda anne için en sevimli çocuk uyuyan ama sonsuza kadar uyumayan çocuk oluyor!
Ya o uyuyan çocuk, sonsuza kadar uyuduysa?!
BeğenBeğen
harika bir yazı okurken çok duyğulandnım benimde 3 yaşında yaramaz afacan bir kızım var ama ona ölürüm ben herşeyden çok severim yaşama kaynağım diyebilirom evet yazınıza katılıyorum en çok da uyurken vicdan yapıyorum işlerimin planlı ve saatinde gitmesini sağlamaya çalşııyorum yoksa yetiştiremiyorum sınavlark ev işleri derken kızımla ilgilenemediğimi düşünoyur az kaldı diyorumbikaç ay sonra bitecek diyorum ama hep sınav hep sınav derken kızım elimden kayıp gidiyor bu yazı bana tokat gibi geldi şöyle bir silkelendim ve kendime geldim teşekkürler yazınız için her yaramazlığında bu yazınızı gözümün önüne getircem teksorunum hemen parlayabilmem kızdıktan sonrada da ona kızdığım için hüngür hüngür ağlamam ):
BeğenBeğen
Cok dogru gercekten, onsan sabahtan aksama kadarsabretmeye calisiyor uyuyuncada bir dahaki gunu daha sakin daha guzel gecirme planlari yapiyor ama olmuyor… aslinda bununda mumkunati vardir ama biz beceremiyoruz belkide bilemiyorum…
Hayirli cumalar…iyi aksamlar….
BeğenBeğen
yazınız beni ağlattı cahide hanım dört tane çocuğum var bu bahsettiklerinizi zaman zaman bende yapmışımdır.ama artık o kadar az şeye kızıyorum ki ..dağınıklık döküntü kırıntı karıştırılan çekmeceler oyuncaklar her gün yıkanılan çişli kakalı çamaşırlar hepsine tahammüllüyüm çok şükür ama bazen hayat okadar bunaltıyor ki bi kadının da manen çok şeye ihtiyacı oluyor eşlere çok görev düşüyor malesef bizm toplumumuzda kocalar dinden diyanetten haberide olsa üzerlerine düşenden habersizler yada işlerine gelmiyor.ve eninde sonunda kadının hep sukunetli merhametli güçlü çalışkan akıllı vb. olması gerekiyor.bir yandan çocukların manevi ihtiyaçlarını ve yemek içmek temizlik bakım gibi maddi ihtiyaçlarını düşünürken eşler en küçük çocuğunuz oluveriyor.çok zor!ammaa zor da olsa gerçekten inanarak sabrederek üstesinden gelinmeyecek hiç bir şey yok
BeğenBeğen
Allahin selami uzerinize olsun.benimde 15 aylik dunyalar tatlisi bir oglum var ve ben onu çok seviyorum ama onu nasil yetistirecegimi nasil egitecegimi davranislarina nasil karsilik verecegimi bilmiyorum.lutfen bana yardimci olacak bilgileriniz veya tavsiye edecek bir kitabiniz varsa soyleyin.ALLAH hepinizden razi olsun……
BeğenBeğen
Adem Güneşin kitaplarını okuyabilirsiniz. Sait çamlıca’nın kitapları da güzeldir. Lütfen biraz sabır göster kardeşim. Bu günler çok çabuk geçiyor. Allah’a emanet ol
BeğenBeğen
Ben insanlarla uyumu pek yakalayamıyorum daha doğrusu fazla kaynaşamıyorum yapmacıkta hareket etmek içimden gelmiyor kendi halimde olayım istiyorum hep.Çevremdeki insanların lakayıt konuşmalarına , karşısındakilere söz hakkı vermeden sürekli konuşup sen birşey söylediğinde ise dinlemeyip sözünü kesmelerine veya lafı ağzına sokmalarına vs.(vesaireler o kdar çok ki) tahammül edemiyorum o yüzden kendi kabuğuma çekildim. Keşke senin gibi bir arkadaşım olsa canım benim ve
farkında olmadan yalnızlığımın sebebini buldum senin gibi birinin çevremde olmaması .
BeğenBeğen
ellerine emeklerine saglik abla dört dörtlük bir yazi 3 cocum var Allah bagislarsa inanin bütün gün temizlik yapacam diye canim cikiyor yinede olmuyor k.fasulye veriyorum onunla harfler isimler evler yapiyoruz okuldayken herkes bilir tabaginn icine pamuk koyardik icinede nohut mercimek falan ekerdik aynisini simdi ben cocuklarima yaptiriyorum bu buz gibi havada fasulyler nerdeyse yarim metreyi gecti okadar mutlu oluyorlarki kisacasi evim temiz kalacak diye ben cocuklarima kizmam azarlamam bana gelen evimin temizlii icin gelmesin :)) onlar bize Rabbimizin birer emanetidir kalin saglicakla
BeğenBeğen
kesinlikle çok güzel bir yazı olmuş bundan daha iyi anlatılamazdı heralde bir annenin hissettikleri.Bende 2 ay önce başladım çalışmaya ve kızım henüz 10 aylık bizden daha çok ilgi bekler oldu ama biz ev iş koşuşturmasından ona vakit ayıramaz olduk.Dediğiniz gibi evimiz bomboş olduktan sonra temiz olmuş düzenli olmuş pekte önemi yok aslında.Bizim için önemli olanları ikinci ,hatta üçüncü plana attığımızı şimdi bir kez daha anladım inşallah bundan sonra herşey daha güzel olur, kızıma daha çok vakit ayırıp onunla daha çok ilgileneceğim çünkü onlar bize Rabbimin emaneti…
BeğenBeğen
Cahide hanım … inanın ne diyeceğimi bilemiyorum mükemmel bir insansınız tam, tam beni anlatmışsınız . bende aynı böyle bir anneyim maalesef. üç tane bir birinden güzel, sağlıklı, akıllı sevimli bebeklerim var.kendime çok kızıyorum neden diyorum ben böylebir anneyim inanın her akşam yatağa yatarken kendi kendime söz veriyorum birdaha yapmayacağıma ama sabah olunca herşey geri aynı oluyor . çok moralim bozuluyor aslında eşime ve yavrularıma hayatı zindan ediyorum biliyorum ve farkındayım. galiba birtaraftan da küçük yaşta evlenip anne olmak beni çok fazla yıprattı. Tabi eşiminde polis olması . neyse ailemi eşimi çok seviyorum. allaha emanet olun Cahide hanım…Ayşe
BeğenBeğen
selamun aleyküm.yazınızdan çok etkilendim.yazınızı okurken kendi kendime dedimki sanki cahide abla beni tanıyor dedim.bende biraz asabi bir anneyim heralde.3 tane evladım var.hepside çok hareketli biri 15 biri 14 yaşında oglum var.kızımda 4 yaşındada kızım var.çok hareketli bir çocuk.uyuyunca kendime söz veriyorum tamam diyorum birdaha sinirlenmicem sabırlı oılucam diyorum bazen yanına yatıp ağlıyorum.pişman oluyorum.ama sabah olunca hareket başlıyınca iş değişiyor.aslında işlerimizde biraz esnek olsam diyorum yapamıyorum.ılerde pişman olucamı biliyorum ama olmuyor.dua ediyorum.inşşallah sabırlı eş sabırlı anne olmak için.Allaha emat olun.bu arada yeni tarifiniz harika gözüküyor.ellerinize sağlık.
BeğenBeğen
bu yazıyı okurken göz yaşlarımı tutamadım içimde bir vicdan azabı duydum yazınızı tesadüfen gördüğüme inanmıyorumm. çok teşekkürler
BeğenBeğen
çok seviyorum evimde boyanmamış duvar kalmadı , her iş yapışımda gel bana yardım et diyorum oğlum küçük bir yardımcı bana . halılar koltuklar leke içinde kalıyor sessiz sakin yaramazlık üstüne yaramazlık yapıyor . yatıp kitap okuyoruz sabah kalkınca ilk işi ıslak mendille bisikletini silmek kaşık sapıyla tamir etmek oluyor. her gün yeni bir şey getiriyor annesine yeni bir mutluluk ondan gelen Allah tan dır. meleğim oğum kahkahalarla büyüyor. 🙂 amaa benn yaşlanıyorum evi toplamak saatler sürüyo duvarlarda sile sile boya kalmadı. yiterr yavv uyusunda bende dinleneyimm:)
BeğenBeğen
Sürekli meşguldüm o kadar sene
Seninle doyasıya oynayamadım.
Sen beni çağırdın gel oyna diye,
Ben bir türlü zaman ayıramadım.
Giydirdim, doyurdum, seni kolladım,
Sadece bunları yeterli sandım,
Bana oyuncağını getirdiğinde,
Ben seni çoğu kez, başımdan savdım.
Yatağa yatırır seni okşardım,
Sen uyur uyumaz hemen çıkardım.
Şimdi o günleri çok özlüyorum,
Keşke bir dakika fazla kalsaydım.
Hayat ne kadar kısa, yıllar ne çabuk,
Ne zaman büyüdü bu küçük çocuk,
ona dokunmak için uzandığımda,
Ellerim boş kalır yüreğim buruk.
Artık ne resimler, ne de oyunlar
Ne “İyi geceler”, ne sarılmalar,
Hepsi çok geride, ulaşmak zor,
Yaşanmadı sanki o güzel yıllar.
Artık hiç işim yok, yapayalnızım.
Günlerim çok uzun üstelik bomboş
Keşke istediklerini bir bir yapsaydım
Küçük arzuların şimdi çok şirin, çok hoş.
BeğenBeğen
Çok severim bu şiiri. Hayatımızın bir bölümünde mutlaka pişmanlıklarımız oluyor. tamamen engellemek mümkün mü? sanmıyorum…
BeğenBeğen
Merhaba hanımlar,
Ben ailecek Bangladeşte yaşayan ve arasıra özlediğim anadolu lezzetlerini evimde denemek istediğimde bu siteye erişmiş bi
risiyim. Yukarıdaki yazıyı cok beğenince şu tecrübemi sizlerle paylaşmak istedim. Amcaoğlu kuzenimin yavrusu 2,5 yaşında iken bilinmeyen bir sebeple sürekli uyumaya başladı. önce hastane sonra baş edemeyince evde 20 ay annesi bebek gibi baktı çocuğa burnundan girilen sondadan enjekte ettiği çorbalarla besledi. altını bezledi. çocuk yatakta uyuyarak büyüdü arasıra solunum cihazına bağlanacak kadar zorlandı. evin bir odası onun için yoğun bakım ünitesi idi. baba Ali Babacan ın koruması bir polis memuru idi. bu vesile sayın bakanın gittiği her ülkede elinde tahlillerle bir kurtuluş yolu aradı durdu çocuğuna. ve bulamadı, birgün Allah emanetini aldı. o gün bugündür çocuklarımı uyurken severken, hayırlısı ile uyansınlar diye dua ediyorum.
BeğenBeğen
Pek çok kişi gibi ben de tesadüfen sitenize ve yazdıklarınıza vâkıf oldum Cahide Hanım. Bütün yazılarınız vicdan sahibi olanları etkileyecek muhtevada ama hele ki bu beni tam yüreğimden vurdu çünkü daha 1 saat önce sahurda yazınızın başlığındaki cümleyi kimbilir kaçıncı kez aileme karşı kurdum: “onu en çok uyuyunca seviyorum herhalde, doğduğundan beri vaktimin yarısı onu uyutmaya çalışırken geçiyor”. Aslında burada anlatıldığı kadar depressif biri değilim, bebeğimle çok gülüp eğleniyoruz ama aşırı hareketli (belki de normali bu) ve dediğim gibi çok zor uyuyor. Ortalama 1 saat emzirilmeden uyumuyor. Zaten tabiat olarak çok çabuk sinirlenip hemen pişman olan biriydim, şu anda 14 aylık olan kızım doğmadan hemen önce herhalde artık değişirim diye umuyordum ama daha beter sabırsız oldum ve daha şimdiden onun da öyle olduğunu esefle görüyor ve çok üzülüyor, her gece kendime sözler verip ilk zorlukta içimden çıkan sinirli ifrite teslim oluyorum. Sonra Allah’ın bir sürü insanı evladı ile ne kadar zor imtihanlara tâbi tuttuğunu hatırlayıp ya da annem tarafından uyarılıp silkiniyor ve şükrediyorum, hakikaten ben bu nimete hiç de lâyık değilim ama yüce Rabbim ne kadar lütufkâr diye düşünüyorum. Ben ne ona, ne bu melek yavruya layık değilim ve Bangladeşten yazan zâtın anlattığı korkunç hikaye gibi bir şey başıma gelecek diye de ödüm patlıyor… Allah bütün ebeveynlere sabır, yavrulara da iyi baht nasip etsin şu kadir gecesi hürmetine…
BeğenBeğen
şuan o kadar isterdim ki o dağınık heryer döküm saçım oyuncaklar yerlerde ama allah nasip etmedi işte bunu bana yaşasaydı 2 yaşında olacaktı şimdi yumuk yumuk elleri yerinde duramayan heryeri dağıtan ve daha neler …….. sabır ve dayanma gücü istiyorum allahtan sadece herşeye rağmen ahiretde beni beklediğini bimek o bana birazda olsa güç veriyo .şuan 4,5 aylık hamileyim dilerim yüce rabbimden o acıları bize bir daha yaşatmaz … herkesden dua bekliyorum
BeğenBeğen
Her gece yasadigim ruh hali..ancak bu kadar net ifade edilebilirdi,kaleminize kuvvet..
BeğenBeğen
Selamlar…
Yazılarınızı beğeniyorum. Ama bu yazı bana çok uzak. Yüreğimi acıtmadı. Varmı böyleleri diye kızdırdı aksine. Ben oğlum uyurken evin sessizliğini sevmiyorum. Onun evi keşfederken (ben yaramazlığı dünyayı keşif diye adlandırıyorum !!!) gözlerinin içinin güldüğünü, yemek yerken beğendiği her lokmayı alkışlamasını, yemekleri karıştırıp tanımak ve yemek için mücadele etmesini, yemek yaparken yanıbaşımda çekmeceleri karıştırmasını görmek istiyorum. İşte bu ve yazamadığım benzer sebeplerden ötürü geceleri çok rahat uyuyorum. Her çocuk bir kez yaşama hakkına sahip. Neden hepsinin yüreği şefkat dolu anneleri olmasın???
BeğenBeğen
Ağladım ağladım ağlıyorum….
BeğenBeğen
bu aralar uyku sorunumuz nedeniyle benzer durumlar yaşanıyor…Bir an önce geçip gitmesi dileğiyle…
BeğenBeğen
Bu yazdıkların altın değerinde ablacım..Haklsın kızımda bunları hiç yaşamamıştım ama oğlumda tahammülüm yok daha 2,5 yşında ama bazen kırılası ellerimle vuruveriyorum.O kadar kötüyümki şu an..Yıkansam,gözyaşlarımla günlerce yıkansam arınırmıyım acaba
BeğenBeğen
😦
BeğenBeğen