“İnsanlara yumuşak davranman da Allah’ın merhametinin eseridir. Eğer katı yürekli, kaba biri olsaydın, insanlar senin etrafından dağılıverirlerdi. Öyleyse onların kusurlarını affet, onlar için mağfiret dile, ve işleri onlarla müşavere et! Bir kere de azmettin mi, yalnız Allah’a tevekkül et! Allah muhakkak ki Kendisine dayanıp güvenenleri sever”(Al-i İmran, 3/159)

Dobra insanları severim. Patavatsızlıklardan ise hiç hoşlanmam! Yerine göre dobralık, doğru olmanın, arkadan konuşmamanın bir göstergesidir. Ama patavatsızlık şahsiyetli bir insana, hele Mümin’lere hiç yakışmaz. Burada ne zaman güzel bir şeyler yapmaya kalksak, mutlaka huzur bozan, kalp kıran yorumlar geliyor. Onaylasam bir türlü, silsem bir türlü…

Kendi mutfak resmimi paylaştım diye, “haydi sizde gönderin” dedim ama önünü arkasını hiç düşünmedim. Sizden gelen paylaşımlar her zaman hoşuma gidiyor. Tariflerinizi burada görmek, tariflerinize gelen sorulara sizin cevap vermeniz benim için mutluluk verici. O zaman daha içten “Bu sayfa bizim” diyebiliyorum. Siz olmasanız benim hiç bir anlamım yok. Kendim çalıp kendim dinleyeceksem bırakırım daha iyi…

Mutfak resimlerinizi yollayın derken, mutfakları lüks mü, basit mi, geniş mi, dar mı gibi hususlar gelmedi aklıma hiç. Kimse çekinmesin, rahat olsun diye, “Mütevazi mutfaklar olsun” dedim.Resimleriniz elime ulaşınca da şurası niye böyle, burası niye şöyle diye de düşünmedim. Ben ne düşündüm biliyor musunuz? Ben o mutfağa girsem, Zerdalim’le, Nil’le, Tuğba’yla neler pişirirdik, nasıl sohbet ederdik. onu düşündüm.

Her zaman olduğu gibi yine kıranlar ve kırılanlar oldu maalesef… Neden böyle yapıyoruz? Bazılarımız niçin yazarken daha hassas olamıyoruz? Karşımızda kırılgan bir kalp vardır her zaman. Bu kadar rahat olamayız, kelimelerimizi hoyratça savuramayız. İnsanların neler yaşadığını, hangi badirelerden geçtiğini bilemeyiz. Mutfağına göre, evin döşemesine göre o insan zengin mi, fakir mi, temiz mi, kirli mi hemen karar veremeyiz. Hele pat diye asla söyleyemeyiz. Biz zarif , incelik abidesi bir Peygamber’in ümmetiyiz. Bu tavırlar, kesinlikle  yakışmıyor bize…

Kardeşlerimizden çoğu sayfamızda bir şeyler paylaşmayı  seviyor. Belki de bu onları rahatlatıyor. Bu kadar sert ve acımasız eleştirilere inanın artık gönlüm elvermiyor. Bu sene buranın daha az tartışmalı, birbirimize karşı daha duyarlı bir sayfa olmasını istiyorum. Hele kardeşlerimin kırılmasına asla izin vermek istemiyorum… Beğenmeyen semtimize uğramasın vesselam…

***********************************************************

Bundan sonra sayfamızda otlu tarifleri daha çok görebilirsiniz. Bu kez ebegümeci ile kol böreği yaptım. Rabbimizin nimetleri saymakla bitmez. Elhamdulillah-i Rabbil alemin.

Malzemeler

  • 7 adet yufka (Burada yufkalar 8 li olarak satıldığı için rahatça 7 yufka kullandım. Siz 6 yufkayla da yapabilirsiniz.)
  • 2 bağ ebegümeci(400 gr. kadar)
  • 3 adet pırasa (orta kalınlıkta)
  • Yarım demet dereotu
  • 150 gr. çökelek
  • 100 gr. kadar beyaz peynir

Sos malzemeleri

  • 1 şişe soda
  • 1.5 su bardağı süt
  • 1.5 çay bardağı zeytinyağı
  • 2 adet yumurta

Ebegümeçli kol böreği nasıl yapılır?

  • Ebegümecini yıkayıp pamuklu bir bez üzerine serin ve kurutun.
  • Pırasaları, ebegümecini ve dereotunu ince ince doğrayın.
  • Peynirleri katıp karıştırın.
  • Sos malzemelerini de ayrı bir yerde  iyice karıştırın.
  • Yufkalardan birini serip, üzerine 6 yemek kaşığı sos dökün.
  • İç malzemesinden 2 avuç kadar serpiştirin.
  • Yufkanın kenarlarını 3 parmak kadar içe doğru katlayıp, yufkayı rulo yapın.
  • Fırın tepsinizi yağlayın. Tepsinizin şekline göre ruloyu yerleştirin.
  • Kalan sosu Böreklerin üzerine dökün. Çörek otu serpip, 190 derecelik fırında üzeri kızarana kadar pişirin.
  • Yanına soğuk bir ayranla bir öğün savar. Kıymet bilene, şükredene çok bile.
  • Afiyet şifa olsun dostlarım

Yakında  Yöresel Yemekler adı altında yeni bir etkinlik yapmayı düşünüyordum.  Hediyeli olmasını istiyordum ama, bazıları bu hediye işini çok ciddiye alıyor. Hediye alamayanlar üzülecek diye çok korkuyorum. Bu yüzden etkinliği hediyesiz yapmayı düşünüyorum. Yine de sizin oylarınıza sunayım.

Sizce Hediyesiz bir etkinliği yapalım mı, yapmayalım mı? Sonuca göre karar vereceğim inşaALLAH