Öylece kalakaldım sokağın ortasında… Sadece seyrettim… uzanamadım yavrucağa…

“Teyze benim annem bir canavar” dedi… “Ama o senin annen” diyecek oldum, dilim varmadı…

Kocaman bir kadın gördüm sokakta. Küçücüktü sürüklediği çocuk… Saçlarını çekiyor, narin yüzüne kocaman elleriyle vuruyordu…

Sarışındı ama saçları güneşten almamıştı  sarısını… Sahteydi her bir şeyi, anneliği gibi mesela…

Ağlıyordu çocuk. Çocuk ağladıkça kadın bağırıyor, kadın bağırdıkça çocuk ağlıyordu…

Simsiyahtı gözlükleri kadının… Belli ki çocuğun beyazlığını göremiyordu… O her şeyi simsiyah görüyordu belli ki…

Hiç bir şey anlamadım, anlatsa da anlamazdım zaten… Küçük bir çiçeğe neden böylesine vurulur anlayamazdım…

Çocukta anlamıyor, sadece ağlıyordu…

Allah’ım! Ben ne kadar işe yaramaz bir insandım… Öylece bakakaldım onların arkasından… Herkes sustu, herkes sadece baktı…

Çocuk çıkmadı hiç aklımdan… Evde de dövdü mü o kadın yavrucağı? Acıyan yanlarını ne ile sarıp sarmaladı merak ettim…

********************

Hayalimde konuştum yavrucakla… “Teyze benim annem bir canavar ” dedi… “Ama o senin annen” diyecek oldum, dilim varmadı…

Kocaman bir kadın gördüm ben, elleri bir çiçeğin yanaklarına indikçe küçülüyordu kadın… “Allah’tan kork” diyecek oldum. Diyemedim…

Öylece kalakaldım sokağın ortasında… Sadece seyrettim… uzanamadım…

–Cahide Sultan–