10424682_860016040747416_1997036868_n

Gurbette bayram geçirmenin ne kadar zor olduğunu, ancak gurbette bayram geçirenler bilir…

Bayram tebriklerini günler önceden hazırlayıp, sevdiklerimize postaladığımız zamanları ne çok özlemişim. Kartta aşağı yukarı ne yazdığını bildiğimiz halde heyecanla açtığımız zarflara, özlem kokan kartlara neden ihanet ettik diye sorguluyorum. Telefon mesajları çok daha yakın olmasına rağmen, neden günlerce yol aldıktan sonra elimize ulaşan tebrik kartları kadar yakın gelmiyor bana anlamıyorum…

Her an sesini duyabilme imkanına sahip olduğum sevdiklerimin sesi, neden haftada bir ancak görüşebildiğim zamanlardaki kadar beni heyecanlandırmıyor çözemiyorum…

Bir şeyi anladım bu bayram. Tebrik kartları, sadece belli bir yerde sabit durarak konuşabildiğin çevirmeli ev telefonları anlık mesajlaşmalardan çok daha samimi ve sıcakmış. Ve bizi sevdiklerimize yaklaştırdığını düşündüğümüz hiç bir teknolojik imkan, sevdiklerimizin elini tutmak, yüzüne bakmak, sımsıkı sarılmak kadar ısıtmıyor içimizi…

Ben bütün gelişmiş teknolojik ıvır zıvıra inat, arefe günü elime geçen bayram kokulu tebrik kartlarını özledim. Belkide 15 yaşımı, kaybettiğim yıllarımı, kınalı ellerimle sabahladığım bayramları özledim…