“Şüphesiz biz her şeyi bir kaderle yarattık.” Kamer 49

Kader nedir bilir misiniz? Bence kader hiç bir şeyi hesap edememektir. Erişilmez sandığımız hayallerin bir anda gerçek olması, olur sandıklarımızın asla olmamasıdır. Bitti derken, yeniden başlamak, yıkıldım derken yeniden inşa edilmektir. Kader, biz acizliğimizin farkında değilken henüz, Yaradan Rabbimiz’in bizim alnımıza hayat romanımızı yazmasıdır…

Aslında nereden başlayacağımı bilemiyorum. Garip bir olay yaşadım iki gün evvel. Kısa geçmeye çalışacağım ama lütfen dikkatli okuyun, inanın çok ilginizi çekecek:

İki gün evvel akşam üzeri kapı çaldı. Kızım: ” Anne aşağıda bir abla seni soruyor” dedi. Yeni taşındığım ve kimseyi tanımadığım bir yerde sorulmak ilginç geldi.  Kapıya yöneldiğimde baktım ki soran kişi yukarı çıkmış. Gencecik şirin mi şirin bir hanımefendi. ” Siz Cahide Abla mısınız?”  dedi.  “Evet buyrun” dedim. “Ben senin siteden takipcin …..” deyip boynuma bir sarıldı görmeliydiniz…:)

Tanımakta zorlandım önce. Şaşkınlığım hat safhadayken içeri buyur ettim.  Yanına oturdum ama heyecanı anlatılır gibi değil. Elimi tutuyor, bana sarılıyor. “İnanmıyorum” diyor. ” Ben şimdi Cahide Abla’nın yanında mı oturuyorum?”

Bu güzel insan beni paylaştığım resimlerden bulup gelmiş. İki sokak ötede oturuyormuş. Kendisi İzmir’li gencecik bir Din kültürü öğretmeni. Meğer bir ramazan boyu her iftar saati dua etmiş: ” Allahım Cahide Abla buraya gelsin” diye. ” Pek inanasım gelmiyordu ama çok istiyordum” diyor…

“Haydi bize gidelim” dedi. “Şimdi olmaz gülüm” dedim. “Parka gidelim, dışarı çıkalım, ne istersen yapalım” dedi. Ben de “Tamam o zaman yarın size çaya gelelim” dedim.

“Peki ben ne yapacağım, hiç bir şey bilmiyorum. Ne hazırlıyacağım?” demez mi 🙂 Pasta yapıp götüreceğimi söyleyince havalara uçtu. Ailemle çocuklarımla  tanıştı…

Neyse ertesi gün pastayı yaptım, Feray‘ın patatesli poğaçasını yaptım. Akşam eşiyle gelip bizi aldılar. Kol kola gittik evlerine kadar. Kendisi de nefis bir börek yapmıştı. Çok ama çok güzel bir akşam geçirdik. Bunun nasıl bir duygu olduğunu size anlatmak çok zor. Bakarsınız sizlerle de birgün böyle sürpriz buluşmalarımız olur. Ama ne iyi olur…

Hani başta “kader nedir” dedim ya: Kader  güzel bir yüreğin, içten bir duanın vesilesiyle Cahide’nin Kızıltepe’den Aydın ….a gelmesi ve temiz bir yürekle buluşmasıdır. ALLAH tayin ediyor, takdir ediyor. Biz kullar ise sadece bir figuranız rolümüzü oynuyoruz. Arasam bulamazdım, bakınsam göremezdim. ALLAH karşıma böyle tatlı bir insanı çıkardı…

Birde dikkat edin lütfen: Gönülden yapılan dualar ne kadar tesirli oluyor. Şöyle ciğerimiz yana yana dua etseydik, tevbe etseydik her zaman, kimbilir ne türlü değişimler yaşardık hayatımızda…

Ben şu duaya devam edeceğim inşaAllah: ” Allahım beni iyilerden et, iyi insanlarla, sevdiğin kullarınla karşılaştır. Sevmediklerinden uzaklaştır” Amin amin amin…

Canım kardeşim Feray’ın geçtiğimiz sezon verdiği bir tarifti Patatesli poğaça. Dışı gevrek, içi yumuşak nefis bir lezzeti vardı. Kardeşime tarif için yürekten teşekkür ediyorum. Tarifin anlatımı Feray’a ait. Yalnız ben bardak olarak büyük çay bardağı kullandım,yumurta akını hamura kattım ve unu 500 gr. olarak artırdım. Susam olarak kabuklu susam kullandım. Şimdi söz Feray’da 🙂

Malzemeler:

  • 1 çay bardağı tereyağı
  • 1 çay bardağı sıvıyağ
  • 1 çay bardağı yoğurt
  • 1 paket vanilya
  • 1çay kaşığı tuz
  • 400 gr. un
  • (Ben bir paket kabartma tozu kullandım)
İÇİ İÇİN:
  • 3 adet patates
  • 100 gr. beyaz peynir
  • yeteri kadar tuz
  • kırmızı biber
ÜZERİNE:
  • 1 yumurta sarısı
  • bir miktar dereotu veya susam
HAZIRLANIŞI:
  • Eritilmiş tereyağı, un, yoğurt,yumurta akı, vanilya ve tuz yoğurma kabına konur yoğurulur.dinlenmeye bırakılır.Bu arada poğaçanın içini hazırlamaya geçelim.Patatesler haşlanıp püre haline getirilir.Peynir ve pul biber konur.Peynir tuzlu ise tuz koymaya gerek  yok.
  • Ceviz büyüklüğünde parçalar alıp içine hazırlanan harç konur.Yuvarlak poğaçalar yapılır.Üzerine yumurta sarısı sürülür dere otu konur.180 derecede üzeri kızarana kadar pişirilir.(bu ölçüden bir tepsi çıkıyor.)
  • NOT: Vanilya bu poğaçanın özelliği.Tuzlularda pek fazla kullanılmayan vanilya bu poğaçaya ayrı bir lezzet katıyor.Ayrıca kabarıyor,üzerine normalde susam konuyor ama ben dere otunu keşfettim yanar diye düşündüm ama yanmıyor.Yıllardır yaptığım bir tariftir, pişerken çıkan mis gibi koku inanın ertesi gün yerken bile hissediliyor.Misafire önceden yapıp ikram ederken hafif ılıtılırsa yeni fırından çıkmış gibi oluyor.