Paşazade Çorbası

can cahıdem .saat 1734 ve tarıfın su anda acıldı bende bazen ertesı gunu acılıyo.benden once bırcok can burada yorum yazmıs oluyorlar.merak ettım neden aynı anda goremıyoruz.sasırdım…..ellerıne saglık bende kesınlıkle kapagını kapatmam vede aynı yonde karıstırırım yogurtlu corbamı…vede kek cırparkende hep aynı yonde cırparım daha cok kabarır masaallah..oyyy sızı cok sevıyorummmm.

BeğenBeğen

selamunaleyküm cahide abla daha önce sana faceden yazmıştım ama sende ekli olmadığım için görmedin sanıyorum mesajımı. Sana inşallah güzelliklere vesile olmasını umduğum ve çok önemli bir mevzu olduğunu düşündüğüm yazımı buradan gönderiyorum inşallah sen de gerekli görür beğenir paylaşırsın.Hatalı bulduğun yerleri düzeltmeni istiyorum.Beğenmezsen paylaşmayabilirsin . Selamunaleyküm….

                                           ÖYLE DERİN BİR YARA Kİ…
  Önce kendi nefsime ve bütün din kardeşlerime hatırlatılması,en çok gözümüze,gönlümüze nakşetmesi gereken o kadar derin,o kadar ilaca muhtaç bir yara ki,daha ne kadar üzerine basılması gereken bir eksik ki,gerçekten Allah’ın izniyle şifa bulsun…
     Yakın zamanda Müslüman olduğum ve mümin olma yolunda çalışmamın parçası olarak üzerime görev bildiğim bir ziyaret sırasında yaşadığım duygular şuan ki din kardeşliğimizin vahim durumunu bir kez daha gözden geçirmemizin  ve şu lanet olası şeytanın ve ona giden yollara sürükleyen nefsin haykırışlarını susturmaya ne kadar secde,ne kadar dua gerek bir kez daha hatırlatıldı aciz bedenime ki elhamdülilah hatırlatana…
       Bir Suriyeli kardeşimizin yeni doğan bebeği sebebiyle ziyarete gitmiştik yakın bir arkadaşımla,o sırada onun gibi muhacir hükmünde  bir Suriyeli din kardeşimizle de tanışma fırsatımız oldu.
       İlk anlarda dil farklılığının verdiği soğuk bir hava olmasına rağmen az bir zaman sonra Allah’ın izniyle olması gereken muhabbete kavuştuk çok şükür.Evlendiği günün sabahı gelmişti Suriye’den ve bir yıldır da burada yaşıyordu.Ortak dilimiz Kürtçeyi de eşinden öğrenmişti  maşallah muhacir kardeşim.
       Belki de tanışma faslı diyebileceğimiz kısa bir girişten sonra,içinde olduğu ve bir kez daha benim ve ümmetin yüzüne bir tokat gibi gelen,içten içe hani yanına sığındığımız kardeşlerimiz nerede sorularını soran kardeşimi gördüm karşımda.Utanarak,içim acırcasına dinledim.
       Oturduğu evin bir oda bir mutfak olduğunu söylüyordu.O da bir bakıma sıkıntılarını unutmak için gelmişti onun gibi muhacir kardeşini ziyarete.Komşuluk yok,komşu çocukları kötü küfürler ediyor,bu da bizleri çok rahatsız ediyor,öyle zamanlar oluyor ki o kötü küfürleri duymamak için kapıya bile çıkmıyorum diyordu.Suriye’deki ailesinden yaklaşık dört aydır haber alamadığını söylüyor, bu sıkıntılar yüzünden eşiyle dahi arada tartıştıklarını,bir bakıma gurbetliğin ne kadar zor olduğunu dile getiriyordu.
        Kendi nefsimi hesaba çekerek dinledim kardeşimi dakikalarca.Gurbette olduğumu çoğu kez dile getirdiğim ben,her  gün annemle konuşuyor,istediğim zaman ailemle haberleşmeye imkan bulabiliyordum.Şu an gurbet olarak adlandırdığım yerde de Rabbim sayısız nimetle karşılamıştı beni,arkadaşlarım,komşularım,tebliğ arkadaşlarım ve daha neler neler…
         Belki de zerre irade sahibi olmadığı bu muhacirliğinden nasıl da acı çekiyordu,çektiriliyordu bir bakıma…Tebliğ vazifemin gereğine ters olduğunu düşünsem de ,yaşadığı sıkıntıların ahrette kat kat çoğalmaması,gerçekten cennette huzur bulanlardan olmasını çok istediğim için bazı İslami konularda onu uyarmaya çalıştım,bir ablası olarak.Evet ablası çünkü daha on sekiz yaşındaydı.Zaman öyle titizlikle değerlendirilmesi gereken bir nimet ki,kardeşimin belki de sadece bilmediği ve öğretilmediği için ,onda gördüğüm İslami yanlışlarını o an hatırlatmak istedim ,en kısa zamanda düzeltip Rabbinin rızasına vesile kılmasını umarak…
         Muhabbet sırasında ezan okundu ve ikindi vakti girmişti. Önce arkadaşım kıldı,o kıldıktan sonra ben seccadeyi alıp yan odaya geçtim.İçimde fırtınalar koparcasına namazımı edaya başladım.Secdede makbul dualar olur ya,onlardan olmasını umarak istedim Rabbimden.

“Kıl Rabbim,kardeş kıl bizleri,ensar kıl,Müslüman kıl,mümin kıl, hiç olmazsa insan kıl…Bizlere sunduğun bu asr-ı saadet kardeşliği fırsatını körleşmiş gözlerimize görmeyi,taşlaşmış kalplerimize hissetmeyi nasip eyle…”
Rabbimizin bizlere sunduğu bu fırsatı nasıl da şeytanın ve nefsin oyunlarıyla kaçırdığımızı kahrolarak bir kez daha gördüm. İslam düşmanlarının zulmünden kaçarak bizlere sığınan kardeşlerim ve onları bir yük,külfet,ezilmesi gereken ,yapılan her yardımı minnet sayan bizler… Kim şanslı?
Bu yaşanılanarın bir imtihan olduğunu,din kardeşimin yerinde,onun ülkesinde olsaydım,onun yaşadıklarını yaşasaydım ve kardeşlerimden bu muameleyi görseydim ne yapardım diye düşündüm o gün…
Hala nefes alıyorsak Rabbim bizlerden değişmemizi ve bu fırsatı değerlendirmemizi bekliyor. Kendi nefsime ve Allah’ın dünyaya gönderdiği bir halife olarak gördüğüm bütün ümmete,din kardeşlerime sesleniyorum;
Var mısınız bu kardeşliği asr-ı saadet kardeşliğine çevirmeye.müslümanlığımızı ,müminliğimizi yeniden gözden geçirmeye, ensar olabilme imtihanını hakııyla geçenlerden olmaya…

BeğenBeğen

kimse çorba hakkında yorum yazmamış, çorbayı yapan varmı, yapanlar buraya yorum yazabilirlermi lütfen.

BeğenBeğen