27kYEAYine ismini vermek istemeyen kardeşimizin bir yazısı. Özellikle sondaki ibretlik notu mutlaka okumanızı tavsiye ediyorum:

KAPATIN GÖZLERİNİZİ!

Düşündün mü hiç?!… Gözlerin bir noktaya tuşlanmış. Ne hareket ede
biliyorsun, ne de konuşa biliyorsun! Susmuşsun. Artık susma zamanın
gelmiş. Hayatın boyunca konuştuklarını şimdi dinlemelisin. Bu
konuştuklarının içinde ne kadarı Allahın kelamıydı?

 “Allah’ın zikri dışında kelamı çok yapmayın. Zira, Allah’ın zikri
dışında çok kelam, kalbe kasvet (katılık) verir. “Tirmizi, Zühd 62,
(2413)

Kalbin katılaşmıştı ve sen şimdi bunun farkına varıyorsun. Şu ana
kadar bütün yaşadıklarını istemesen de hatırlıyorsun.En güzel ve en
acı anlarını, iyiliklerini ve kötülüklerini! En çok da
gunahlarînı! İyilikler hep hatırında kalır insanın.Ancak hatırlayınca
lezzeti değil,özlemi duyulur.Ya günahlar? Onların hep ağrısı sızısı
kalır kalpte. Her hatırladığında kalbin daralır.Ve şimdi hatırlıyorsun
ve kalbin gamdan,azaptan ağzından çıkacak gibi oluyor.

İşte çocukluğun…Ne de gûzeldi o günler. Geleceğin için ne büyük hayellerin
vardı. Günah nedir bilmezdin..İşte büyümüşsün..İlk günahını
hatırlıyorsun! İçin daralmış , günlerle o tertemiz vicdanın yaptığının
acısıyla sızlamıştı. Daha sonra bazısı gizli,bazısı açık neler
yapmıştın neler!

Qıybetlerin, iftiraların, yalanların!…Öyle çirkin
iftiralar atmıştın ki…Araştırmadan, kulaktan dolma sözlerle,bazen de
yalnış anladığın bir amelden dolayı hüküm vermiştin ya…! İşte bu
iftiraydı.

Şimdi ağlamak , itiraf etmek, özür dilemek geçiyor içinden. Ama o kadar
acizsin ki,ağlamayı bile beceremiyorsun.Ve bu hale gelmeden bir kaç
dakika önce de tevbe etmeyi bile düşünmediyin yeni bir cürüm işledin!
Gözlerini bir noktaya tuşlamışsın! Nefesin daralıyor! Etrafın insanla
dolu ama kimse yardım edemiyor! Korkuların galebe çalmış,içinde dehşet
verici bir azap! Bu da O!

Görmeyi bile istemediyin,günahlarının sebebiyle yüzü çirkinleşerek
sana yaklaşıyor! Gözlerin onun korkunç,merhametsiz suretinde
takılmış, gözlerini çekemiyorsun! Ne acı!…Bundan önce Allaha kafa
tutarken kendi cılız aklınla bahaneler getirdiyinçin şimdi böyle azaba
düçarsın! Ve işte kaderini belli eden o cümle;

“EY KÖTÜ NEFİS! ALLAHIN AZABINI TATMAK İÇİN ÇIKAR CANINI!”

 “Kâfir veya facir bir kişi dünya ile alakası
kesilip, ahirete yöneldi mi, ona semadan kaba
ve güçlü kuvvetli yüzleri siyah melekler
semadan iner. Beraberlerinde cehennem
ateşinden kaba elbiseler vardır! Nihayet
melekler o kişiden gözün görebildiği kadar uzak
bir mesafede otururlar.

Sonra ölüm meleği gelir ve o kişinin başının
yanında oturup, şöyle der:
−‘Ey murdar! Nefis, Allah’tan bir gazab ve
öfkeye doğru çık!’ Ölüm meleğinin bu sözü
üzerine, o kişinin ruhu cesedinde dağılır.
Dalları budakları çok, demir çubuğun ıslak
yünden çekilmesi gibi onun ruhunu çekip alır.
Bu hal ile birlikte damarları ve sinirleri
paramparça olur. Gök ile yer arasındaki herbir
melek ve semadaki bütün melekler ona lanet
ederler. Semanın kapıları kapanır. O kişinin
ruhu Allah’a çıkmaması için dua etmeyen hiçbir
melek kalmaz! “Buhari 1/243, 3/1260, 1294, Müslim 905/11,
2870/70.

İbretlik not;
Benim babaannem Ramazan ayı dışında alnı secdeye varmayan,hicap nedir
bilmeyen biriydi!Ramazan ayı dışında islamı yaşamayı da hoş
görmezdi!Aşırılıkmış (!)
Bir gün ev halkıyla birlilte oturmuş dizi izlerken birden ayağa kalktı
ve “Geliyorlar,geldiler,vayy ölüm! ” dedi ve yatağına düştü.Öldü!

(Ölüm azabı) onlara, düşünmedikleri bir anda, ansızın gelir! {ŞUARA 202}

Bir an içinde öldü! Oysa yarîn için ne planları vardı.O gece
defnedemediler.Yarın sabah cenazesini yıkamaya götürürken gördüklerine
inanamadılar! Sanki kadını geceyken çok kötü dövmüşlerdi. Bedeni yüzü
mosmor ve kaburgaları kırılmış ve en kötüsü de karnı parçalanmıştı!

O yüzden düşünün! Bir günah işlerken ÖLÜMÜ düşünün!

Yazan: BİR DOST