unnamed (5)Yalanlar bazen hayallerin dışa vurulmuş halidir…

Çok gülen insanların gerçekten çok mutlu olduğunu sanıyorsanız aldanıyorsunuz. Daima şen şakrak görünen ama bir yanları daima ağlayan kişilere iyi davranın. Çoğu kez, içlerinde kopan fırtınaları, kanayan yaraları, söyleyemedikleri sözleri bastırmak içindir o tiz gülüşler…

Mesela zengin görünen veya öyle görünmeye çalışan kişiler, içlerinde hep bir fakirliği barındırırlar gibime gelir. Cepleri dolu, ruhları aç…

Çok ağlayıp sızlanan kişileri daha yakından tanıdığınız zaman, aslında çok ağlanacak bir hallerinin olmadığını görmeniz de mümkün olabiliyor…

Bazen takipçilerimin sosyal hesaplarında, profillerindeki açıklamalar dikkatimi çeker. “Evli ve mutlu”, “Kocasına aşık”, “Kocasının bitanesi”, “Her zaman musmutlu” gibi açıklamalar, çeşit çeşit kalpli smileyler. Daha ileri gidip kocasıyla el ele, yanak yanağa mutlu pozlar çektirip paylaşanlar… Gerçekte de bu kadar mutlular mı? Yoksa gizlenmeye muhtaç yanlarının tezahürü mü bu yapay fotoğraflar?

Daima el ele dolaşan, facebook sayfalarında mutlu pozlar paylaşan komşunuzun bitip tükenmek bilmeyen kavga seslerini duyduğunuzda anlıyorsunuz, her şeyin göründüğü gibi olmadığını…

Çoğumuzun anne babası huzurlu gürültüsüz bir hayat geçirmesine, birbirlerine sevgi ve saygı duymalarına rağmen, sarmaş dolaş yürümediler sokaklarda. Veya fotoğraflarını konu komşuyla paylaşmadılar. Annemizin, babamızın bir adım gerisinde gitmesini ezilmişliğine vuranlar, nazar denen gerçeği hiç anlayamadılar. Ve her gördükleri gülen yüzü mutlu sandılar…

Peki neden mutluymuş gibi yapar insanlar? Ve Nedir gerçek Mutluluk?

Ya anlaşılamamaktan korkarlar. Veya güvenecekleri birileri yoktur. Kendi dertleriyle kimseyi üzmek istemiyor olabilirler. Belki de olmadığı halde, çok düşmanları var sanıp üzüntüleriyle onları sevindirmek istemezler. Kalabalıklar içinde bir palyaçoya dönüşen insan, iç dünyasına çekilince bütün maskelerini çıkarıp atar…

Fakat bence en önemli mesele mutluluğu nelerde aradığımızdır. Neden daima kolları olan bir insan, protez kola kavuşan insanın mutluluğunu yaşayamaz? Siz hiç bir sabah kalkıp kollarınızı görünce sevinç çığlıkları attınız mı, şükür namazı kıldınız mı? Ayakta durabildiğiniz için, tükürük bezleriniz; yapay bir tükürüğe ihtiyaç duymadan çalıştığı için, içiniz sevinçle dolup taştı mı? Eminim evet diyenlerin sayısı pek azdır. Bu bizim sahip olduklarımıza karşı nankörlüğümüz ve gerçekte neye ihtiyaç duyduğumuzu bilemeyişimizden kaynaklanır.

Mutluluğu çok yanlış anlattılar bize. Bu yüzden yapmacık gülüşlerin ardına sığınmalarımız. Yakışıklı bir koca, mükemmel fiziğe sahip bir kadın, eşya yönünden eksiği olmayan bir ev, tıka basa dolu gardıroplar ve ihtiyaç sanılan her şeye ulaşabilme imkanı. Sahip olduğumuz her dünyalıkla beraber ruhumuzdan bir şeyler eksildiğini anlatmadılar. Sofrada karnımızı doyuracak bir dilim ekmeğin, bir sıcak çorbanın, sağlıklı geçirdiğimiz her günün, Rabbimize ibadet edebilme gücüne sahip olmanın, dua edebilmenin ne büyük bir nimet olduğunu öğretmediler…

Evlilik yıldönümü unutulunca, çiçek, hediye alınmayınca, pahalı bir restoranta götürülmeyince küsen, kavga çıkaran, kadınların, karısının doğumdan kalan kilolarını huzursuzluk sebebi sayan erkeklerin, bir oda dolusu oyuncağı olduğu halde mutlu olamayan çocukların tümü kapitalizm putunun ve sahtekar medyanın mahsülleridir…

Renkli camların ardından bize sunulan mutluluk formülleri dengelerimizi bozdu. Bu yüzden ne mutlu olabiliyor, ne de dış dünyaya karşı mutlu rolü yapmaktan vazgeçiyoruz. Harap olmuş bir binanın duvarlarını, hala renkli boyalarla kapatmaya çalışıyoruz. O binanın içi dökülüyor, tadilata muhtaç. Tadilat için cebimizin değil, en çok ruhumuzun dolu olması gerekiyor.

“…iman edenler ve gönülleri Allah’ın zikriyle sükûnete erenlerdir. Bilesiniz ki, kalpler ancak Allah’ı anmakla huzur bulur. (Ra’d: 28)

Artık ne bir savaş, ne büyük buhranlarla değil mücadelemiz. En büyük savaşı kendimizle, bitip tükenmek bilmeyen ihtiraslarımızla veriyoruz. Nihayetinde çürüyüp gidecek bir beden, bırakıp gideceğimiz dünyalıklar için bunca iç sıkıntısı.

Parayla satın alamayacağımız, kıymetini ancak kaybedince anlayacağımız mutluluk sebeplerimizi görelim ve mutluymuş gibi yapmak yerine, gerçekten sahip olduklarımızla mutlu olalım.

Rabbimiz Müminlerin özelliklerini anlattığı Mü’minun suresinin ilk ayetinde, Müminlerin kurtuluşa erdiğini, mutlu olduğunu buyuruyor ve onları gerçek mutluluğa ulaştıran ayetleri şöyle sıralıyor:

1 – Gerçekten müminler kurtuluşa ermiştir, 2 – Onlar ki, namazlarında huşû içindedirler, 3 – Onlar ki, boş ve yararsız şeylerden yüz çevirirler, 4 – Onlar ki, zekat (vazifelerini) yerine getirirler, 5 – Ve onlar ki, iffetlerini korurlar, 6 – Ancak eşleri ve ellerinin sahip olduğu hariç. (Bunlarla ilişkilerinden dolayı) kınanmış değillerdir. 7 – Şu halde, kim bunun ötesine gitmeyi isterse, işte bunlar , haddi aşan kimselerdir. 8 – Yine onlar ki, emanetlerine ve ahidlerine riayet ederler, 9 – Ve onlar ki, namazlarını muhafaza ederler, 10 – İşte asıl onlar varislerdir. 11 – Ki, Firdevs’e varis olan bu kimseler orada ebedî kalırlar.

Bizlere; Sana kul olabilmenin, Sana yakın durabilmenin asıl mutluluk kaynağı olduğunu farkettir Rabbim. Kalplerimizi Sana aç. Geçici heveslerde boğulmaktan, gerçek mutluluk kaynaklarımızı unutup, dünyaya ağlayan bir iç dünyasıyla mutluculuk oynamaktan sana sığınıyoruz…Amin

Cahide Sultan